Posted on by

review David Philip – Rootop Recordings 2

Schermafbeelding 2017-04-21 om 08.56.04David Philips is een Engelse muzikant, die in Barcelona woont. Hij debuteerde in 2010 met het in eigen beheer uitgebrachte Heal Yourself Alone. David maakt ook reclame-produkties voor bedrijven. Zo was hij onder meer succesvol met de song What Am I, die door Redbull wereldwijd werd verspreid. In 2011 werd de muziek van Philips voortaan uitgebracht door het Nederlandse label Black and Tan Records. Het debuut bij deze platenmaatschappij was de release van The Rooftop Recordings. Een album met liedjes die David in zijn appartement in Barcelona heeft opgenomen. Vorig jaar verscheen de opvolger The Rooftop Recordings 2, opgenomen op het dakterras van zijn appartement. Een sobere aanpak met twee microfoons: een voor de gitaar en een voor de stem. Het nieuwe album bevat liefst 18 nummers, waarvan er 6 instrumentals zijn. De akoestisch songs zijn gegoten in een aangename mix van folk, blues en jazz. David wisselt nogal eens van instrument zoals een 6 snarige gitaar een 3 snarige cigarboxgitaar, een ukelele en een dobro. David Philips is een geweldige gitarist. Luister maar eens naar prachtige ritmische fingerpicking-nummers als het openingsnummer Making It Up en vervolgens That Dirty Road. Zijn soulvolle stem valt op bij intieme liefdesliedjes als Washes Over Me en My Baby Needs Love. Wellicht het mooiste nummer is het vol passie gezongen Guitar On His Knee. Bij de instrumentale tracks valt Migration op met prachtig Spaans georiënteerd gitaarwerk. Het album wordt afgesloten met een down home bluesje Long Flight Home. Dit is een heerlijk luisterrijk album van een talentrijke muzikant.

Posted on by

review David Philips in Blues Magazine (NL)

David Philips is een singer-songwriter, sessie-gitarist en producer uit de U.K. Zijn debuutalbum was ‘Heal Yourself Alone’ in 2010 en was net na de release “Album Of The Week” bij de BBC Radio. Vervolgens steeg het in 2011 naar plaats 34 in de Top 100 Roots-Country Albums in de US. Na een korte tour door Nederland en België tekende hij bij het Nederlandse label Black and Tan Records die de volgende vier albums van hem uitbracht. Hij staat bekend om zijn solitaire manier van werken in de studio. Hij schrijft zelf zijn nummers (tekst en muziek), produceert, neemt op, speelt bijna alle instrumenten zelf en verzorgt alle vocalen. Zijn albums ‘The Rooftop Recordings 1 en 2’ en ‘December Wine (The Four Track Tapes)’ nam hij thuis in Barcelona op met een Tascam 4-Track recorder. Ook is David Philips een begenadigd tekenaar en verzorgt hij het artwork voor al zijn albums zelf. Direct na het opnemen van ‘The Rooftop Recordings 2’ in 2016 trok hij zich opnieuw terug in zijn studio in zijn ‘rooftop’ appartement in Barcelona waar hij zich tijdens de wintermaanden toelegde op het schrijven en opnemen van nieuwe songs. Hij liet zich inspireren door blues-rock en soul en omdat hij een multi-instrumentalist is nam hij (bijna) zelf alles op en produceerde zelf met een ‘full band sound’ in gedachten. Vergeleken met zijn eerdere werk is dit zijn meest rock gerichte album. Een kort album is het wel, acht songs in bijna een half uur. Maar wel afwisselend. Stevig rockend en melodieus zoals het openingsnummer Changes, akoestisch en met mondharmonica in het nummer Home, en ook een soulballad met Your Way. Maar in alle songs prachtige teksten en natuurlijk zijn steeds verrassende gitaarspel van rustig akoestisch tot scheurend elektrisch. Mocht je David Philips nog niet kennen, dan hoop ik dat je na het lezen van deze recensie de moeite neemt om zijn laatste album ‘Winter’ te beluisteren, misschien wel aan te schaffen of hem te zien optreden. Een werkelijk prachtig veelzijdig album van een meesterlijke muzikant.       Bennuman

Posted on by

interview Boo Boo Davis with David Baerst (France)

here is the complete text of an interview Boo Boo Davis did wiht David Baerst last month before his show in Strasbourg (France):

Nda : Quelques jours avant l’entretien qui suit, Jan Mittendorp (le manager de Boo Boo Davis) m’a gentiment prévenu. Interviewer ce bluesman du Mississippi n’est pas une chose aisée, c’est une véritable aventure dont on ne peut jamais connaitre l’issue à l’avance. L’artiste ne suit pas règle précise et peut répondre par un sujet tout autre que celui sur lequel on l’a questionné.C’est donc avec une certaine appréhension que je me suis rendu à notre rendez-vous…
Là, je me suis retrouvé face à un être charmant, doté d’un grand sens de l’humour bien que marqué par de profondes stigmates, inhérentes à une existence pour le moins difficile. D’emblée, le bonhomme m’avertit lui aussi : « ce ne sera pas facile pour toi, je ne parle pas anglais…je m’exprime dans le langage des bluesmen du delta, un « dialecte » que seuls les gens tels que moi peuvent saisir ». Chose parfaitement compréhensible, tant la vie de cet artiste né en 1943, semble éloignée de celle que nous pouvons connaitre, aujourd’hui, en Europe. Travaillant dès son plus jeune âge dans les champs de coton, il a souffert de la ségrégation raciale et s’est réfugié dans la religion ainsi que dans la musique. Harmoniciste dès l’âge de 5 ans à l’église, puis guitariste et batteur se produisant au sein du groupe familial Lard Can Band (nommé ainsi car, ne pouvant se permettre d’acheter une batterie complète, le jeune homme s’exerçait sur des seaux métalliques contenant de la graisse de porc), Boo Boo s’est lancé dans une carrière d’accompagnateur avant d’être repéré par le fondateur du label Black & Tan. Depuis, il a signé (en tant que chanteur-harmoniciste) une bonne douzaine d’albums qui rendent grâce à son immense talent.
Quelques heures après notre entretien, sur scène, Boo Boo Davis a démontré à l’occasion d’un impressionnant concert qu’il était l’un des derniers représentants du blues originel…un diamant d’une rare pureté…
Continue reading interview Boo Boo Davis with David Baerst (France)

Posted on by

new release David Philips

today we released a new record of David Philips

B&T 962 – David Philips – Winter

November 2016 to March 2017 David Philips locked himself in his studio and spent the winter months writing and recording new material. Harking back to the full band sound of his debut album, but this time with a grittier sound centred mainly around the electric guitar and his new found love of the drum kit. Very much the studio loner David wrote, recorded and produced the whole record himself, playing all instruments and also designing the artwork. David says of the writing process : “With these songs I was experimenting with a new way of writing, something much more spontaneous, organic and immediate, trying my best to keep the inner critic at bay for as long as possible. I was able to centre the songs around what I hope are strong hooks and allowing myself to write with the electric guitar rather than the acoustic gave the songs a different energy.” Stylistically sitting somewhere between Ryan Adams and Doyle Bramhall II, yet as ever with his own instantly recognisable sound, Philips mixes pop, blues, rock and a touch of soul on this compact and to the point collection of 8 new songs entitled simply “Winter.”

The music will be released digital only and is available on all download and streaming platforms.

Posted on by

Boo Boo Davis live review / Passau (Germany) last week

Wow – so wenig braucht es, um Delta-Blues in maximaler Intensität zu spielen, denkt man zu Beginn des Konzerts, auf das Bluesfans schon lange hingefiebert haben. Als einer der letzten Überlebenden der Ursprünge des Mississippi-Blues wird der 73-jährige Boo Boo Davis angekündigt. Und auch die Niederlande bringen Deltafeeling hervor, wie Blues-Gitarrist Jan Mittendorp und Schlagzeuger John Gerritse beweisen. Mittendorp ist ein Meister des Grooves, beherrscht in stoischer Gelassenheit markige Bassläufe, zwischen die er melodische Akkorde setzt. Jede Nummer erhält ein um wenige Maschen abgeändertes Bassmuster, für Boo Boo Davis stets das genau Richtige. Davis verbindet Gesang und Harmonikaspiel reibungslos und geschickt Akzente setzend. Seine Stimme bietet er in zwei Lagen an, mal gepresst, mal unverhohlen klagend. Auch die lautere Variante behält durchwegs einen geerdeten Grundton. Ohne je am Mississippi-Delta gewesen zu sein, wo Davis aufgewachsen ist, glaubt man: So singt nur, wer von dort kommt. Nach jedem Stück dankt Davis erst dem Publikum, dann – gen Himmel schauend – “Dave”, seinem guten Geist . . .