Sinds 2010 brengt de Engelse singer-songwriter David Philips albums uit. Daarnaast verdient hij zijn brood door middel van muziekproducties voor onder anderen MTV, Audi, Volkswagen en Honda. Het debuutalbum Heal Yourself Alone bracht hij in eigen beheer uit. Hierna tekende hij voor het Nederlandse Black & Tanlabel. Hij is een multi-instrumentalist en speelt zelf alles in op zijn songs. Op het vorig jaar verschenen If I Had Wings week hij voor het eerst af van de wel heel sobere invulling van de liedjes op eerdere platen. Het was ook wat avontuurlijker en waren er voor het eerst ook wat elektronische invloeden te horen. If I Had Wings maakte vorig jaar grote indruk op mij en eindigde zodoende hoog in mijn eindejaarslijst. Voor zijn nieuwste worp greep hij echter terug op het oude recept, het werd thuis in zijn appartement in Barcelona opgenomen. De luisteraar wordt getrakteerd op maar liefst achttien tracks met een speelduur van zevenenzestig minuten. Ondanks de lange speelduur en sobere invulling weet hij de aandacht goed vast te houden. Het repertoire is gevarieerd, soms wat jazzy dan weer met wat bluesinvloeden. Hij maakt slechts alleen gebruik van zang, gitaar en mondharmonica. In zijn zang zit altijd de nodige soul, heel af en toe maakt hij ter afwisseling ook gebruik van zijn kopstem. Het gitaarspel is zoals altijd buitengewoon goed verzorgd. Soms laat hij zijn fabuleuze techniek de vrije loop, zoals in Tied Up Gagged and Bound. Een van de weinige songs die hij opnieuw opnam. Aan het eind staan zes instrumentale nummers, in een ervan, Waterproof, hoor je op de achtergrond regen vallen. Direct moest ik denken aan het relaxte Tama Na Koto van Paniyolo. Het zal weinig moeite kosten voor David om dit repertoire te vertalen naar het podium. Live-ervaring heeft hij zat; hij trad al op diverse blues- en jazzfestivals op. Het prachtige artwork is uiteraard ook weer door hemzelf verzorgd. Gelukkig is hij zeer binnenkort weer te zien op de Nederlandse en Vlaamse podia en brengt hij andermaal een prachtplaat mee.