David Philips, “Washes Over Me”: Something Else! sneak peek
A precursor of what’s next in store from UK-born/Spanish-residing David Phillips, “Washes Over Me” is a back-to-basics excursion from a guy who isn’t prone to stray far from the basics to start with. On this song, you might be drawn by the soul-drenched vocal or a chipper, winsome melody. Myself, I’m diggin’ the sharpened, supple fretwork he does on an acoustic six-string: percussive, tight and neatly nestling alongside his upbeat lyric lines. “Washes Over Me” is the advance single for an album Black And Tan Records is poised to cut loose in early October, 2016. A follow-up to the rustic charm of Philips’ homemade Rooftop Recordings, there’s little reason to think it’s not going to have that same, earthbound appeal. The sweet sounds from the stream above lends strong support for that vibe.
review Doug MacLeod – Live in Europe on FolkForum (NL)
In 2006 werden opnamen gemaakt van een concert van Doug MacLeod. Die werden eerder gebruikt voor de inmiddels niet meer verkrijgbare dvd The Blues In Me, nu is er de cd Live in Europe. MacLeod is deze avond niet fit en heeft een nog hesere stem dan we van hem gewend zijn, maar desondanks geeft hij zijn publiek alles wat hij in zich heeft en dat klinkt goed, ook bijna tien jaar na dato, het moet een bijzonder optreden geweest zijn. Toen Jan Mittendorp van Black & Tan Records met het idee kwam om deze opnamen op audio uit te brengen zag Doug MacLeod dat niet meteen zitten en zei: “Don’t you remember I had a fever that day and maybe 50% of my voice?” Het antwoord luidde: “Yes, but you had your guitar and your feeling.” Of ie toch nog maar een keer wilde luisteren. Dat heeft ie gedaan en waar eerder dit jaar bij Black & Tan een digitale versie verscheen met de elf nummers zoals die op de dvd stonden is er nu ook een fysieke cd van Live In Europe met 9 stukken (Walking While I Bleed en Big City Woman ontbreken). Zelf vergelijkt hij zijn stem deze avond met een gitaar waarvan de onderste en de bovenste snaren nog gebruikt kunnen worden, maar de middelste twee ontbreken. Als je Doug MacLeod al kent kun je horen dat hij ziek is bij dit optreden in een plaats in Nederland waarvan hij de naam niet kan uitspreken (Oudeschans). Toch zijn zijn verhalen charmant als altijd, zijn liedjes zitten vol gevoel en waar zijn stem het hier en daar misschien dreigt te laten afweten is zijn gitaarspel zo bevlogen als het maar kan zijn. Het broeit in Bad Magic, waarin de extra heesheid de sinistere sfeer zelfs ten goede komt, en de ‘train song’ The New Panama Ltd. is een zinderend mooie parel op deze plaat. Dit is geen eigen nummer maar een stuk van Booker ‘Bukka’ White, dat hij samenvoegde met een variant van Tom Rush om er vervolgens het eigen Doug MacLeod-sausje overheen te gieten. Ruim 14 minuten lang klinkt er pure passie uit de speakers. Natuurlijk is er ook ruimte voor goed advies: “If you can’t get home cookin’ in your own home, you will go to someone else’s home to get you some. Now that doesn’t make for a good relationship, but it makes for a good blues song” (Home Cookin’), of een lied over de liefde voor de vollere vrouw waar je tenminste houvast aan hebt (Turkey Leg Woman). Inmiddels is de sympathieke bluesman 70, maar nog steeds legt hij al zijn passie in zijn altijd akoestisch gespeelde muziek. Live in Europe is een heerlijke plaat, die uitstekend weergeeft waar het (nog steeds) om draait bij een optreden van Doug MacLeod: ontspannen verhalen, indringend spel en natuurlijk humor. Ik zie nu al uit naar de volgende keer dat hij deze kant op komt. Het album is digitaal te downloaden of te streamen via de bekende kanalen zoals iTunes of Spotify
review Doug MacLeod – Live in Europe on Rootsville (Belgium)
Doug MacLeod is met voorsprong de meest aangename persoonlijkheid onder de akoestische singer-songwriters….ever. Deze in eerste instantie Amerikaanse bluesman is hier in de lage landen en zelfs in gans Europa een geliefd persoon door zijn warme en van humor gespekte optredens. Bij Doug is het niet zo maar een concert dat je gaat beluisteren maar hij weet zijn fans steeds weer mee te nemen op reis doorheen boeiende en soms zeer persoonlijke verhalen. In 2015 kregen we nog zijn ‘Exactly Like This’ te bespreken en eerder dit jaar was er ook een ‘Live’ registratie te horen van optredens tussen 2002 en 2008 maar laten we stellen dat deze ‘Live In Europe’ een meer officiële versie is van één van zijn prachtige en smaakmakende concerten. Wat ook als een pluspunt mag worden ervaren is dat je hoegenaamd niet bang hoeft te zijn dat je deze nummers onder zijn recente albums bevinden want dit is een opname die reeds dateert van 2006 waarvan er wel enkele nummers uit de DVD zijn gehaald die’ Black & Tan Records’ uitbracht onder de noemer ‘The Blues in Me’. Deze Amerikaanse storutellende bluesman werd geboren in New York en alvorens in Los Angeles te stranden doorzwierf hij heel wat staten. De zeventig reeds gepasserd oogt deze Doug MacLeod nog steeds veel jonger en daar zal de liefde voor het optreden wel wat mee te maken hebben. Samen met zijn slide en resonator blijft het steeds weer genieten op een concert van deze man. Openen doet hij op dit schijfje met ‘I Want You’ en daar richt hij zich zeker en vast tot zijn schare trouwe fans. Met ‘The New Panama LTD’ krijgen we zo een typische storytellend nummer dat de sterkte uitmaakt van Doug’s optreden. Op deze song neemt hij ons mee in een verhaal waarop hij in Arkansas de legende David ‘Honeyboy’ Edwards wist te ontmoeten. Home Cookin’ is zo één van die herkenbare en uptempo country-bluesjes waarin je alle ingrediënten kan terugvinden voor een steengoed blues nummer. Ook met ‘Turkey Leg Woman’ krijgen we een nummer waar één of ander aangenaam aan vast komt te hangen, eentje waarop je de talenten van deze fingerpickin’ artiest ten volle tot hun recht komen….this ‘Live in Europe’ it’s a masters plan!
Dutch review for Doug MacLeod – Live In Europe
Als singer-songwriter en verhalenverteller staat Doug MacLeod op eenzame hoogte. Niet alleen wat betreft kwantiteit, maar zeker ook aan kwaliteit. Een groot deel van zijn catalogus bestaat uiteraard uit zelfgeschreven nummers, maar ook nummers van anderen weet hij een eigen draai te geven. Tussen 2002 en 2008 heeft het Nederlandse Black & Tan label een aantal studioalbums uitgegeven en een DVD, genaamd “Live In Europe”. Deze laatste is uitverkocht en nu is besloten om deze op cd uit te brengen. Van de oorspronkelijke elf nummers, die op de dvd staan, zijn er negen op de cd terechtgekomen. Waar precies in Europa de opnamen zijn gemaakt wordt niet vermeld, maar het Thank you, dank je wel na de nummers verraadt dat dit best eens in Nederland kan zijn geweest. Niet alleen in zijn liedjes is MacLeod een goed verhalenverteller, ook de aankondigingen weet hij fraai te brengen. Het mooie gitaarspel en de markante hese stem zorgen voor een boeiende cd. Zowel voor degene die al fan van de man zijn en zij die hem willen leren kennen is dit een prachtige compilatie.
Twangville review for Doug MacLeod – Live In Europe
You may not have heard of Doug MacLeod yet, but he’s been kicking around the California blues scene for decades. And if you’re looking for excellent country blues, you can’t go wrong picking up one of “Dubb” MacLeod’s many releases. Born in New York City, raised in North Carolina and St. Louis, and spending a number of years in Norfolk, Virginia while in the Navy before settling in Los Angeles, MacLeod had an opportunity to hear and play with many excellent blues musicians. After working as a sideman for a number of years, MacLeod released first album, No Road Back Home, in 1984. Among his solid offerings over the years were 1997’s Unmarked Road and Whose Truth, Whose Lies?, released in 2000. Now 70, MacLeod continues to tour and create music. But Live in Europe was recorded during a 2006 tour. On it, MacLeod’s skill with the guitar, crusty singing and overall reverence for the music form he has embraced is on display. Check out “I Want You,” below. Other highlights include MacLeod’s arrangement of a Bukka White classic, which MacLeod renamed “The New Panama Ltd.,” “Cold Rain,” and “Masters Plan,” which MacLeod co-write with Danny Jesser. Except for “The New Panama Ltd.” and “Masters Plan,” all the songs are MacLeod originals.
review for Doug MacLeod – Live In Europe
Here we have a new album recorded live some years ago, back in 2006 to be precise. Now, a full decade down the road, it sees the light of day, begging the question why has it taken so long? For this is a release that captures the very essence of MacLeod live: his near-droll, languid laid-back vocal delivery perfectly matched by his soulful, deceptively understated fine resonator slide fretwork and tasteful picking. As ever with this guy, the lyrics reflect his own experiences, mini-memoirs for the most part, and echo his usual themes of life on the road, love and hardship and simpering pleasures greatly appreciated, with eight of the nine tracks self-written. The sole exception is his extended – a full fourteen minute take – cover of Bukka White’s old standard “Panama Limited”, which despite its length and being a train-song – never wanes or bores. Instead it serves as a clear, shining example of MacLeod doing what he does best and clearly hauling the audience along with him down the tracks. Dubb, as he’s affectionately known, is a repeated Memphis Blues Challenge award winner, again picking up another gong earlier this year for his work. With this album, where he grumbles about feeling under the weather during the session, he illustrates just why he has a growing reputation and following in the world of acoustic blues music. A positively excellent album, a must for all lovers of the genre. Don’t let this one slip away.
review Rivherside from the UK
review new Rivherside by Norman Darwen for BluesInTheSouth:
French blues artist Renaud Villet a.k.a. Rivherside released his well-received first album in 2012, and a couple of years later this one man band from Clermont-Ferrand decided to mix hip hop and electro sounds with his blues. Stop! Don’t go away just yet… take a listen to ‘Albert Dre Jr.’ which offers Albert King licks over a harsh urban beat, or ‘Come Over Here’, with its trance like backing combining with an R. L. Burnside styled approach; so too does ‘Muddy Water’, which also has a rap from TDP. ‘I’m Going Away’ is a John Lee Hooker-ish performance, with the low in the mix vocals adding to the boogie approach, whilst ‘Need To Speed’ is a slab of manic rock and roll and ‘Paranoid’ is a tough blues-rocker. The pace slows again for the folky ‘See How They Shine’, then ‘Skinny Woman’ is a gritty-toned Fred McDowell flavoured piece (plus effects) and ‘Treat Me Right’ hits another powerful blues groove. The set closes out with Dave Crowe and LigOne guesting on ‘Who You’re Talking To’, with the electronic effects pretty noticeable here. OK, I realise that this release is not going to be to everyone’s taste but if you like your blues modern, unafraid to take risks and with a bit of an edge, do investigate this.
review Rivherside – Electraw Blues Album from Belgium !
review for Rivherside on Rootsville (Belgium):
Voor deze Rivherside moeten we afzakken richting Frankrijk en meer bepaald naar Clermont-Ferrand. Het is daar dat Rivherside zijn solo carrière in 2012 leven in blies. Zijn debuutalbum ‘Something On My Mind’ leverde hem als one-man-band meer dan 80 optredens op. In 2014 wilde deze Rivherside zijn horizont verruimen en begon blues te combineren met Electro en Hip-Hop waardoor hij zijn 4-track tellende EP uitbracht met dezelfde titel als nu het full-album. Een jaartje later begon hij samen te werken met rapper TDB en samen brachten ze ook een EP op de markt. Nu in 2016 wil hij met de blues nog verder gaan en als gevolg daarvan verscheen nu dit 12 nummers tellende ‘Electraw Blues’. Voor dit album schreef hij 10 van de 12 nummers en ook rapper TDB is weerom van de partij op diens ‘Muddy Water’. ‘Skinny Woman’ is de enige cover op dit album van de hand van R.L. Burnside. High energy vanaf de eerste song met ‘Need To Speed’ en daarmee wordt de trend van dit album gezet. ‘Who You’re Talking To’ is dan een schoolvoorbeeld waar Reanaud Villet heen wil met zijn visie op de mix van blues met electro. Een nummers waar Dave Crow te horen is op de beatbox en LigOne het ‘scratching’ gedeelte voor zijn rekening neemt. Met ‘Something’ neemt hij een beetje gas terug waardoor deze electraw blues meteen wat verademing geeft. Hopelijk zijn we Renaud Villet aka Rivherside ook eens live aan het werk want ondanks alle electronische toestanden zijn sommige nummers best wel te smaken.
French review for new release Rivherside
nice review for new release Rivherside in Blues Again (France):
L’Auvergnat Rivherside, que l’état civil donne pour « Renaud Villet », sort un deuxième album, d’abord en digital. Black and Tan doit le glisser dans son catalogue à l’automne prochain. Longue de douze plages, l’œuvre se déplie en trois mouvements : une sorte de hill country rockabilly trépidante, écho sur le chant et, parfois, ponctuations de beatbox qui fomentent, de façon très convaincante, la rencontre des pôles ; une sorte d’americana boogie acoustique, brisée, dans le titre ‘MuddyWaters’, par un break de hip-hop au débit ravageur ; et quelques titres incantatoires, presque planants, dont un morceau de bravoure de plus de sept minutes intitulé : ‘Come Over Here’. Dans tous les cas, Rivherside montre un goût pour le tintamarre organisé, que la guitare soit sèche ou électrifiée, et une finesse de dandy dans l’exécution et le développement des chansons. Plus deux parenthèses instrumentales : ‘Albert Dre Junior’, beaux dégagements de soliste sur un beat funky-blues, et ‘Fading Memory’ qui termine l’album sur une rêverie mélancolique diaphane. Onze compos et une reprise de RL Burnside, ‘Skinny Woman’. Qui tient encore Burnside par les cheveux, au-dessus des limbes, sinon cette génération de blues-rockers qui, à défaut d’avoir l’histoire avec eux, ont tout le temps d’expérimenter, maintenant que le marché est tombé en lambeaux ? La frugalité et la modestie font partie de l’entraînement. Dave Crowe beatboxe, LigOne scratche, TBD rappe, Rémi Faraut et Rachel Villet battent, ça dépend des morceaux. Rivherside fait tout le reste : chant, guitares, basse, batterie et programmation. Tous les titres de cet album sont hautement recommandables, la partie rockabilly est fantastique.
Christian Casoni