Posted on

review David Philips – Get Along by Red Rooster Radio (NL)

review of the new David Philips release by Red Rooster Radio (Holland):

Het is de tweede keer dat we dan van oorsprong Britse singer-songwriter David Philips in de recensie hebben. In 2011 bespraken we zijn album The Rooftop Recordings. Maar het is niet zo dat hij in de tussentijd heeft stilgezeten, want het album Get Along is het zesde album dat hij via het Nederlandse label Black and Tan Records uitbrengt. Philips is naast singer-songwriter ook sessie-gitarist en producer. Hij heeft zijn leven in Nottingham verruild heeft voor een verblijf in Barcelona. Verder is hij ook nog eens een verdienstelijk schilder/ tekenaar met een voorkeur voor het tekenen van vogels. Na een korte tour door Nederland en België tekende hij bij het Nederlandse label Black and Tan Records dat tot nu toe de albums voor hem uitbrengt. Inmiddels is dit dus inmiddels het zevende album van David Philips, dat al sinds mei in de rekken ligt. Ook nu is het album volkomen eigen werk. Van april 2017 tot april dit jaar heeft hij geschreven aan de teksten en de songs voor het nieuwe album en verzorgde hij zelf de opnames, de productie, mix en mastering en het art-work. Ook speelt hij alle instrumenten zelf. Werkelijk alles is van zijn hand en komt uit zijn eigen studio.Vergeleken met zijn eerdere albums is de stijl op dit album nu meer funky en jazzy, hoewel de folky songs samen met de blues ook niet ontbreken. Het album komt daardoor energieker over. Speciaal aan het album is dat er naast de 8 nummers drie demo nummers in een akoestische setting op het album voorkomen en dat er tevens een tweetal nummers zijn toegevoegd die op eerdere albums stonden, maar dan nu in een nieuw jasje zijn gestoken, te weten: Mountain To Climb 2018 en When I’m Drunk 2018. Met dit album laat David Philips nogmaals blijken een veelzijdig en talentvol muzikant te zijn. De productie, mix en mastering zijn mooi en helder, zijn teksten vol gevoel en getemperde emotie en last-but-not-least is zijn art-work ook iets om in de gaten te houden. De liefhebber zal zeker heel blij met dit album zijn.

Posted on

recensie David Philips op RootsTime

David Philips is een 100% ‘Do It Your Self Artist’. Op al zijn tot nu toe uitgebrachte albums speelt hij alle instrumenten zelf, heeft hij de produktie geregeld en zelfs het artwork komt uit zijn handen want David is behalve een uitstekende muzikant ook een begenadigd tekenaar. Blues, soul, folk, americana en psychedelica worden verweven in David Philips’ muziek. Philips heeft inmiddels een aardig stapeltje platen op zijn naam staan en lijkt met iedere plaat dichter bij een doorbraak naar een groot publiek. Dat is ook met “Get Along” weer het geval, want de nieuwe plaat van deze in Barcelona wonende Engelsman, is weer net wat beter dan zijn voorgangers: “the Rooftop Recordings 2” (2016) en het meer rockende “Winter” – album  (2017) van vorig jaar, die we op deze site vergeleken met een heel contingent grote singer-songwriters.  Maar ook de andere voorgangers, zijn debuut “Heal Yourself Alone” (2010) en “The Rooftop Recordings” (2011) en “If I Had Wings” (2015) kregen louter lovende recensies. Op al deze albums speelt hij zoals steeds voornamelijk akoestische gitaar maar ook een 3-snarige cigar-box gitaar, ukelele en een lapstyle dobro.

Met zijn 7de album en zijn 6de op Black And Tan label gaat hij breder dan ooit, hij speelt nog steeds alle instrumenten zelf, maar het geluid is voller en de songs zijn rijkelijker gearrangeerd dan op de voorgangers, want ook op deze nieuwe plaat beschikt David Philips weer over het vermogen om de perfecte folk- en bluessongs op bijna achteloze wijze uit zijn mouw te schudden. Net als bijvoorbeeld Jack Johnson schrijft Philips songs die direct onweerstaanbaar zijn, maar ook wat te bieden hebben. Dat geldt ook weer voor de songs op “Get Along”, want deze 13, door hemzelf geschreven liedjes klinken dit keer aanstekelijker dan ooit tevoren. Deze 13 songs bestaan uit 8 nieuwe songs, 2 bewerkingen van oude Philips-klassiekers en 3 akoestische demo-bonusnummers.  Waar Jack Johnson meer in de richting van de populaire singer-songwriters gaat, vind ik persoonlijk dat de songs van David Philips net wat spannender en eigenzinniger zijn, songs die iets met je doen. Dit dankt Philips mede aan zijn bijzondere stem, maar het toevoegen van wat funk en jazz invloeden in zijn songs, maken deze songs alleen maar mooier. Zo zit de demoversie van “My Gravity” vol met funk, waarbij Philips zichzelf alleen met een akoestische gitaar vergezeld. Deze demo werd onmiddellijk opgenomen na de volledig originele versie waarmee Philips dit album opent  –  ook zijn eigen charmes heeft –  maar de onbewerkte versie blijft net zo bevredigend. Het bluesy “Nowhere” (zie video hieronder) is ook gekoppeld aan zijn demoversie, maar het is de uitgeklede take die energieker is en wordt gespeeld in een hogere toonsoort. Deze song is zodanig gewijzigd dat je zou kunnen denken dat het hier een totaal ander nummer is.

Philips citeert zoals gezegd uit folk en akoestische blues, maar ditmaal neemt de Brit met zijn soulvolle stem de luisteraar mee in wat hoorbaar meer volledige bandnummers zijn, zoals “Another Day”, “Trim” en de bewerkingen van twee van zijn eigen songs, “Mountain To Climb” en “When I’m Drunk”, hetgeen het allemaal zo onweerstaanbaar maakt.  Als bonus maakt de jazzachtergrond van Philips een zeldzame verschijning op het instrumentale fusion-achtige nummer “Red On Yellow”. Eén ding dat helemaal zeldzaam is bij een singer-sonwriter, Philips doet gewoon alles helemaal alleen,  van het componeren tot het spelen en zingen, tot de productie, engineering en mastering. Maar ‘doe-het-zelf’ is niet voor iedereen weggelegd, alleen voor diegenen die alles kunnen en het goed doen. Philips is duidelijk die kerel, en nu weten we dat, zelfs wanneer hij op twee verschillende manieren iets doet, beide wegen de ‘juiste’ weg zijn. David Philips heeft Europa uitgebreid getoerd over de afgelopen jaren en blijft zijn wereldklasse gitaarspel demonstreren en zorgvuldig opgebouwde liedjes en verhalen schrijven voor een groeiend publiek.  David Philips is dus zeker niet te missen met zijn nakende tour door Nederland.

Posted on

recensie David Philips op FileUnder

Soms begrijp ik het allemaal niet meer. Hoe is het toch mogelijk dat de zeer getalenteerde singer-songwriter David Philips nu al zijn zevende album uitbrengt en dat zijn naam nauwelijks een belletje bij iemand doet rinkelen? De in Barcelona wonende Engelsman is een ambachtsman op velerlei gebied. Zo bespeelt hij alle instrumenten op zijn albums die hij ook zelf produceert en voorziet van een eigen getekende albumhoes. Zo ook op album nummer zeven, Get Along. De stijl is wat meer jazz- en funk-georiënteerd dan op zijn voorgaande albums wat het een zonnig en relaxt sfeertje geeft. Het album bevat acht nieuwe nummers, twee nieuwe versies van eerder opgenomen liedjes en drie akoestische demoversies. Wat mij betreft voegen deze demoversies niet echt wat toe, al laten deze kale versies wel goed horen wat een uitmuntende gitarist Philips is. Bij deze breek ik nogmaals een lans voor David Philips. Voor de liefhebbers van Ben Howard, Nick Mulvey en Jason Mraz een welkome nieuwe aanwinst en voor iedereen die van het betere singer-songwriterwerk houdt een must.

Posted on

korte recensie David Philips in Heaven

Uit het nieuwste nummer (sept/okt 2018):

Op de dertien liedjes van GET ALONG, zijn zevende, trekt singer songwriter David Philips de iets elektrischer lijn door van voorganger WINTER. Hij speelt gitaar, bas en drums en put voor zijn mooie statige melodieën nog steeds uit folk- en bluesstijlvormen, aangelengd met jazzy gitaaraccenten en incidentele rock invloeden.

Posted on

review from Spain for new David Philips release

El cantante, compositor, multiinstrumentista y productor británico David Philips arranca mañana, martes 7 de agosto de 2018, una serie de fechas en nuestro país en las que presentará en directo los temas de “Get Along”, su séptimo disco. Todos estos conciertos tendrán lugar en elárea de Barcelona y se alargarán hasta finales del próximo mes de septiembre.

“Get Along” fue lanzado en formato digital el pasado mes de mayo y el sello Black And Tan Records lo lanzará en formato físico a comienzos del próximo mes de octubre. Con ocho nuevas canciones, dos nuevas versiones de clásicos antiguos de Philips y tres bonus tracks acústicos, “Get Along” es la culminación de toda una vida de creación de música y muestra cómo el británico sigue madurando como intérprete, compositor y productor. Philips es también es un talentoso ilustrador y sus dibujos y pinturas de aves son los que ilustran sus últimos lanzamientos.

 

Posted on

review David Philips by Bluesmagazine.nl

David Philips is een singer-songwriter, sessie-gitarist en producer uit de U.K. Zijn debuutalbum ‘Heal Yourself Alone’ in 2010 was net na de release ‘Album Of The Week’ bij BBC Radio. Na een korte tour door Nederland en België tekende hij bij het Nederlandse label Black and Tan Records die tot nu toe de albums voor hem uitbrengt. Dit is alweer het zevende album van David Philips (en het zesde op het Black & Tan Label) en is opnieuw een volkomen eigen werk: van april 2017 tot april dit jaar schreef hij de teksten en de songs, verzorgde zelf de opnames, de productie, mix en mastering en het art-work. Alles is van zijn hand en komt uit zijn eigen studio. Ook speelt hij alle instrumenten zelf. Vergeleken met zijn album ‘Winter’ van vorig jaar is dit album meer funky en jazzy en komt het energieker en zomers over, hoewel de folky songs samen met de blues ook niet ontbreken, maar verhalend zijn ze allen. Behalve dan het magistrale instrumentale nummer Red on Yellow waarin zijn Spaanse thuisbasis (Barcelona) goed te horen is en waar hij laat horen een zeer goede gitarist te zijn. Verder komen op het album drie demo nummers aan bod die in een akoestische setting te horen zijn. Heel boeiend om te horen dat de sfeer anders is op de demo als op het uiteindelijke resultaat. Ook heeft hij twee nummers toegevoegd die op eerdere albums stonden, maar dan nu in een nieuw jasje gestoken: Mountain To Climb 2018 en When I’m Drunk 2018 die beiden eerder verschenen op ‘David Philips on Black and Tan vol. 2 en vol. 3’. Beslist geen geval van ‘opvullen’, daar zijn de uitvoeringen te verschillend voor; integendeel, het is heel boeiend en interessant deze verschillende versies te horen. David Philips laat met dit album weer duidelijk blijken dat hij een zeer veelzijdige en talentvolle muzikant is. De productie, mix en mastering zijn mooi en helder, zijn teksten vol gevoel en getemperde emotie en last-but-not-least is zijn art-work indrukwekkend. Een muzikale aanrader voor deze zomer!

Posted on

review David Philips in SomethingElseReviews

As singer-songwriters go, the thing that makes David Philips stand out whether he’s making an acoustic-based bare-bones record or a more fully produced affair is that he’s got a lot of soul. It’s there in his voice and present in his melodies. Just as 2017’s Winter titled toward his rock side, Get Along, his latest from Black And Tan Records, makes that soul more overt. Philips has never been afraid to put out his rougher recordings, he embraces it and it’s really to our benefit because there’s nothing to hide and nothing critical is missing from the demos. This time — and he’s done this with a song actually called “This Time” — he’s putting his rough-hewn product side-by-side with his (relatively) polished handiwork, which in either case all the chores are handled by him, and it’s hard to tell which version is better. The demo version of “My Gravity” is full of funky spirit with Philips accompanied himself only with an acoustic guitar. That was placed immediately following the fully developed version of the same song, which has its own charms but the raw version remains just as satisfying. The blues “Nowhere” (video below) is also paired with its demo version but it’s the stripped down take that’s more energetic and played in a higher key, altered to the point that you could be forgiven for thinking it’s an entirely different song. Philips uncorks some nasty blues harp in the middle of it, too; there might not be much musically he can’t do like a boss. Folk-soul, head-nodding, finger tapping rhythm and blues in an down-home wrapper is what make full band tracks such as “Another Day,” “Trim” and remakes of his own tunes “Mountain To Climb” and “When I’m Drunk” so irresistible. As a bonus, Philips’ jazz background makes a rare overt appearance on the instrumental fusion-ish number “Red On Yellow.” One thing that isn’t rare at all about a Philips record is that it’s all done by himself, from the composing to the playing and singing, to the production, engineering and mastering. But DIY isn’t for everybody, only for those who can do it all and do it all right. Philips is clearly that guy, and now we know that even when he does something by himself two different ways, both ways are the ‘right’ way. Get Along is available now digitally and available in CD form in September 2018 for those who also want more of Philips’ avian art to enjoy.

Posted on

new release David Philips

today we released:

B&T 044 – David Philips – Get Along

David Philips continues with his D.I.Y. approach for this his 7th album to date and his 6th on Black And Tan Records. Infusing Blues, Soul and Americana, he plays all the instruments on the record and also produced and recorded the album himself, as well as providing the hand drawn artwork. “Get Along” has a more upbeat and positive slant in terms of the songwriting compared to previous releases and although a full band sound is featured on most tracks, Philips still manages to keep things raw, organic and centered around his voice and acoustic guitar playing. With 8 new songs, 2 reworkings of old Philips classics and 3 acoustic demo bonus tracks, “Get Along” is the culmination of a lifetime of music making and music appreciation, showing how Philips continues to mature as both a performer, songwriter and producer.

This new record will be released digital now and later this year (September) we will follow with a physical release containing some more bird artwork from David.

Here are the links to the new release at a few popular platforms:

Posted on

David Philips in SomethingElse Reviews

When surveying his history and discography it’s quite clear that David Philips is diversely talented enough to make whatever the hell kind of music he wants to make without any outside help, and make it well. So when this British expat who now call Barcelona, Spain his home locked himself up in a studio last winter to make a more-or-less straightforward rock album, it was going to be interesting to see if this singer-songwriter mostly known for stripped down folk hymns could maintain that notion. Winter, now out from Black and Tan Records, does. It’s a fully produced album, but perhaps ‘fully produced’ only by the standards of roots rock. Philips plays all the instruments, as he always does, but there’s more to play: guitars, bass, drums, lead and background vocals. He puts it all together in a mix that resembles a real band, and wrote eight new tunes that have hooks and riffs, leaving just enough space to let his lead guitarist side flourish. The furry analog blare of “Changes” is immediately inviting to ears attuned to seventies classic rock and the grit quickly dismisses any idea that Philips would go commercial. The soul-infused blues-rock “Mary” is a dead ringer for a Doyle Bramhall II cut, and an occasion for Philips to show what he’s got in the hot licks department. He takes a three-chord riff far on “Rich Man” and goes rural with harmonica and acoustic guitar on the eminently catchy “Home.” And then he shows off Hendrix chops with a dash of Bad Company and Stevie Ray Vaughan thrown in on “The One” (video above) as well as on “Running,” while “Your Way” downshifts to a lilting ballad tempo. The album closer “That’s Alright” seems bound to be all about a heavy guitar riff before unexpectedly encountering a soulful psychedelic interlude laced with ace blues chops. Clocking in at a lean half an hour, Winter concludes maybe a little sooner than we’d like, but that running time was par for course in the vinyl age, and it’s much better to have that old feeling even if it means revisiting one of its small limitations. At least I didn’t have to get up to flip the record over in the middle of it. David Philips has again made music without making any concessions.

Posted on

review David Philips – Winter from the UK

Schermafbeelding 2017-01-30 om 11.01.37

David Philips – Winter (Black & Tan B&T 962)
UK born but long based in Spain, David Philips has been working over the last few years as a folk inflected artist for Holland’s Black & Tan Records, one man and a guitar, and so this release for the blues label – David’s sixth, not including a couple of remix tracks – might come as a surprise. It is still a solo effort, but the guitar is electric, blues harmonica crops up occasionally and there is a rhythm section behind David’s excellent vocals. All the songs are David’s of course, he plays all the instruments, and he even provided the cover art. The sound ranges from indie-rock to blues, with comparisons being drawn with Ryan Adams and Doyle Bramhall II; I also hear a little Tom Petty in there too, ‘Running’ opens with a riff a little like Jimi Hendrix’s cover of ‘All Along The Watchtower’ before turning in the direction of Neil Young maybe, and ‘That’s Alright’ recalls early 70s Pink Floyd with a long, space-y passage. Mind you, ‘The One’ is a strong slab of blues-rock. This release contains eight rootsy, hook-laden songs, and if this review has intrigued you, then do check out this release..
Norman Darwen